Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος είναι μια σχετικά συχνή πάθηση. Χαρακτηρίζεται από εμπλοκή του δακτύλου που βρίσκεται σε κάμψη και αδυναμία του να εκταθεί. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής αισθάνεται αναπήδηση του δακτύλου και πόνο κατά μήκος του καμπτήρα τένοντα. Στη βιβλιογραφία ανευρίσκεται και ως “στενωτική τενοντοελυτρίτιδα”, ή “trigger finger”.
Πώς δημιουργείται ο εκτινασσόμενος δάκτυλος;
Σε κάθε δάκτυλο υπάρχουν δύο τένοντες, που κάνουν την κάμψη, ο επιπολής και ο εν τω βάθει καμπτήρας (στον αντίχειρα μακρός και βραχύς). Οι τένοντες αυτοί ολισθαίνουν μέσα σε οστεοϊνώδη έλυτρα (τούνελ). Αυτά τα έλθτρα εξασφαλίζουν την ομαλή ολίσθηση των τενόντων και την διενέργεια της σωστής κάμψης των δακτύλων. Το πρώτο από αυτά τα έλυτρα (Α1 έλυτρο, ή pulley) υφίσταται με την πάροδο των χρόνων μια πάχυνση. Η πάχυνση αυτή οδηγεί στη μείωση του εμβαδού του και στην πίεση στους καμπτήρες τένοντες του δακτύλου. Η πίεση αυτή, σε συνδυασμό με τη χρήση των τενόντων κατά τις κινήσεις του δακτύλου, προκαλεί μια άσηπτη φλεγμονώδη αντίδραση στους τένοντες, με δημιουργία οιδήματος (τοπικό πρήξιμο).
Συνεπώς, δημιουργείται μια προστενωτική διόγκωση στους τένοντες, οι οποίοι, εν συνεχεία, αδυνατούν να εισέλθουν στο Α1 έλυτρο. Έτσι, ενώ η κάμψη γίνεται κανονικά, παρακωλύεται η έκταση. Ως αποτέλεσμα προκύπτει το χαρακτηριστικό τίναγμα του δακτύλου από την κάμψη στην έκταση, το οποίο συνοδεύεται από πόνο και δυσχέρεια. Σε περιπτώσεις που παραμελούνται, μπορεί το δάκτυλο να παραμείνει σε κάμψη για πολλές ώρες ή μέρες. Τότε απαιτείται χειρισμός από τον ειδικό για την απεμπλοκή του.
Ποιες είναι οι αιτίες του εκτινασσόμενου δάκτυλου;
Οι ακόλουθες είναι οι συνηθέστερες αιτίες του εκτινασσόμενου δακτύλου:
- υπέρταση,
- διαταραχές του θυρεοειδούς,
- σακχαρώδης διαβήτης,
- ρευματοειδή αρθρίτιδα.
- επαναλαμβανόμενοι μικροτραυματισμοί στην περιοχή της παλάμης, που συμβαίνουν σε χειρώνακτες,
Συχνά συνυπάρχει με άλλα σύνδρομα του χεριού, όπως το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, τη στενωτική τενοντοελυτρίτιδα De Quervain και τη νόσο Dupuytren. Μπορεί να εμφανιστεί ταυτόχρονα σε 2 ή περισσότερα δάκτυλα, με συχνότερα τον αντίχειρα, τον μέσο και τον παράμεσο.
Πώς εμφανίζεται ο εκτινασσόμενος δάκτυλος;
Το πρώτο σύμπτωμα είναι η ευαισθησία στη βάση του δακτύλου. Στη συνέχεια αναπτύσσεται εμπλοκή του δακτύλου και η αδυναμία του σε έκταση, όταν αυτό είναι σε κάμψη. Πολύ συχνά συνυπάρχει οίδημα (πρήξιμο) του δακτύλου.
Πώς γίνεται η διάγνωση του εκτινασσόμενου δάκτυλου;
Η διάγνωση συνήθως γίνεται εύκολα από το ιστορικό και την κλινική εξέταση. Κατά την εξέταση ανευρίσκεται το χαρακτηριστικό τίναγμα του δακτύλου κατά την έκτασή του.
Ποια είναι η θεραπεία του εκτινασσόμενου δακτύλου;
Στα αρχικά στάδια, συνήθως η αντιμετώπιση είναι συντηρητική. Σε αυτή περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:
- λήψη ενός αντιφλεγμονώδους φαρμάκου,
- αποφυγή χειρωνακτικής άσκησης και καταπόνησης,
- νάρθηκας ακινητοποίησης αντίχειρα
- τοπική έγχυση κορτικοστεροειδούς, που βοηθάει στην προσωρινή ύφεση της φλεγμονώδους αντίδρασης (50% ύφεση στο 6μηνο).
Χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται όταν η πάθηση επιμένει πέραν του εξαμήνου, ή όταν οι υποτροπές είναι συχνές και επίπονες. Μπορεί να γίνει διαδερμικά, λόγω όμως του υψηλού ποσοστού τραυματισμού των δακτυλικών νεύρων, καλό είναι να αποφεύγεται. Η ανοικτή μέθοδος γίνεται υπό τοπική αναισθησία και διαρκεί μόνο 10-15 λεπτά. Γίνεται μέσω μιας μικρής τομής 1,5 εκατοστού και συνίσταται στη διάνοιξη του Α1 ελύτρου και στην αποσυμπίεση των τενόντων.
Διεγχειρητικά, προ της σύγκλεισης του τραύματος, ελέγχεται η ανεμπόδιστη ολίσθηση των τενόντων. Χρειάζεται προσοχή από τον Ορθοπαιδικό στη διαφύλαξη και αποφυγή τραυματισμού των δακτυλικών νεύρων που γειτνιάζουν και δίνουν αίσθηση στο δάκτυλο. Μετά την επέμβαση ο ασθενής εξέρχεται του νοσοκομείου. Απαιτείται απλή φροντίδα του τραύματος για λίγες ημέρες, χωρίς χρήση κηδεμόνων, ή ειδικών ναρθήκων. Η πάθηση δεν υποτροπιάζει και η χειρουργική θεραπεία είναι οριστική (100% ίαση).
Το κόστος χειρουργείου για εκτινασόμενο δάκτυλο εξαρτάται απο πολλούς παράγοντες. Επικοινωνήστε με τον ορθοπαιδικό χειρουργό Δρ.Β.Φωτόπουλο στο τηλέφωνο 210 9681781
Η πάθηση αυτή μπορεί, επίσης, να συμβεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, λόγω της αυξημένης κατακράτησης υγρών. Στις περιπτώσεις αυτές, δε συνιστάται χειρουργική επέμβαση, αλλά απλή παρακολούθηση. Συνήθως, 6 μήνες μετά τον τοκετό και εφ’όσον παρέλθει η διάρκεια της λοχείας, η πάθηση υποχωρεί αυτομάτως.
Παρόμοια κλινική οντότητα, αν και με διαφορετικό υπόβαθρο, είναι ο βρεφικός εκτινασσόμενος αντίχειρας. Συμβαίνει κατ’αποκλειστικότητα στον αντίχειρα του βρέφους, με συνέπεια το βρέφος να μη μπορεί να τεντώσει το δαχτυλάκι του. Δε χρειάζεται βιαστική θεραπεία, διότι συνήθως με τη συμπλήρωση του πρώτου έτους ζωής η πάθηση υποχωρεί αυτομάτως. Εάν επιμείνει πέραν του έτους, τότε συνιστάται χειρουργικά η διάνοιξη του Α1 ελύτρου.
Συμπερασματικά
Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος αποτελεί μια σχετικά συχνή οντότητα, κυρίως σε χειρώνακτες. Σε περιπτώσεις που επιμένουν, η διάνοιξη του 1ου οστεοϊνώδους ελύτρου υπό τοπική αναισθησία αποτελεί τη συνιστώμενη μέθοδο για οριστική θεραπεία.
Επικοινωνήστε αμέσως με τον Ορθοπαιδικό Χειρουργό Δρ Β.Κ.Φωτόπουλο και ενημερωθείτε για τον εκτινασσόμενο δάκτυλο.
Μπορείτε να ενημερωθείτε, διαβάζοντας τα ακόλουθα ενδιαφέροντα άρθρα:
