Θυλακίτιδα Ωλεκράνου

Τι είναι η θυλακίτιδα ωλεκράνου;

Στην πίσω μεριά του αγκώνα ανάμεσα στο δέρμα και το οστό βρίσκεται ένα λεπτός σάκος (ορογόνος θύλακος) που περιέχει ελάχιστη ποσότητα υγρού και δρα σαν προστατευτικό μαξιλαράκι για τις αρθρώσεις του αγκώνα. Εάν ο σάκος αυτός γεμίσει με παραπάνω υγρό, παθαίνει φλεγμονή και η πίσω μεριά του αγκώνα πρήζεται. Έτσι, εκδηλώνεται η θυλακίτιδα ωλεκράνου.

Ποιοι είναι πιο επιρρεπείς στην εμφάνιση θυλακίτιδας ωλεκράνου;

Κάποιες κατηγορίες ανθρώπων είναι περισσότερο επιρρεπείς στην ανάπτυξη της. Άτομα με χειρωνακτική εργασία, αθλητές ή άνθρωποι με παθήσεις, όπως αρθρίτιδα, θυρεοειδή ή διαβήτη είναι πιο πιθανό να την εμφανίσουν.

Ποια είναι τα αίτια εμφάνισης της θυλακίτιδας ωλεκράνου;

Η θυλακίτιδα ωλεκράνου μπορεί να προκληθεί από διάφορες αιτίες. Οι πιο συνηθισμένες είναι:

• Τοπικός τραυματισμός οστών, αρθρώσεων ή τενόντων του αγκώνα π.χ. κατά τη διάρκεια κάποιου αθλήματος ή από πτώση.
• Συχνή και παρατεταμένη πίεση του αγκώνα σε σκληρές επιφάνειες. Αυτό είναι ιδιαίτερα κοινό ανάμεσα σε μαθητές και υπαλλήλους γραφείου.
• Διάφορες φλεγμονές, όπως η αρθρίτιδα ή η φλεγμονή του ορογόνου θυλάκου.
• Δημιουργία μόλυνσης μετά από κάποια αμυχή ή τραυματισμό.
• Αυτοάνοσες παθήσεις, όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα ή ψευδοουρική αρθρίτιδα.
• Προϋπάρχουσα οστεοαρθρίτιδα που οδηγεί σε θυλακίτιδα ωλεκράνου.
• Λοίμωξη από κάποιο μικρόβιο (πολύ σπάνια).
  

  Ποια είναι τα συμπτώματα της θυλακίτιδας ωλεκράνου;

  Τα συμπτώματα της θυλακίτιδας ωλεκράνου περιλαμβάνουν:

  • Οίδημα γύρω από τον αγκώνα.
  • Εξόγκωμα στον αγκώνα.
  • Αδυναμία κίνησης.
  • Πόνος, γενικά και κατά την κίνηση, και δυσκαμψία του αγκώνα.
  • Επιδείνωση του πόνου κατά τις νυχτερινές ώρες.
  • Πύον.
  • Ερυθρότητα και αυξημένη θερμοκρασία, όταν η θυλακίτιδα έχει προκληθεί από λοίμωξη.

  Θυλακίτιδα ωλεκράνου: Διάγνωση

  Για τη σωστή διάγνωση, ο ιατρός, αφού λάβει το πλήρες ιστορικό του ασθενούς, θα πραγματοποιήσει μια φυσική εξέταση, η οποία περιλαμβάνει ψηλάφιση του αγκώνα και έλεγχο της κινητικότητάς του.

  Στη συνέχεια, εάν κριθεί απαραίτητο, υπερηχογράφημα, ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία, για τον αποκλεισμό οστεοαρθρίτιδας ή παρουσίας ασβεστώσεων.

  Μπορεί να χρειαστεί να γίνει λήψη υγρού από το σημείο της φλεγμονής, ώστε να καθοριστεί, αν η θυλακίτιδα προκλήθηκε από λοίμωξη ή ουρική αρθρίτιδα.

  Πώς αντιμετωπίζεται η θυλακίτιδα ωλεκράνου;

  Κατά κανόνα η θεραπεία για τη θυλακίτιδα ωλεκράνου είναι συντηρητική και περιλαμβάνει τα κάτωθι:

  • Ξεκούραση και αποφυγή δραστηριοτήτων που ασκούν πίεση στον αγκώνα.
  • Περίδεση του σημείου για ακινητοποίησή του.
  • Λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, για τη μείωση του οιδήματος και την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Σε περίπτωση έντονης υποψίας για μικροβιακή λοίμωξη (π.χ. πυώδες υγρό) μπορούν να χορηγηθούν και αντιβιοτικά.
  • Εφαρμογή πάγου στο σημείο.
  • Φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση της κινητικότητας της άρθρωσης και μείωση του πόνου.
  • Αναρρόφηση του υγρού σε περίπτωση μικροβιακής λοίμωξης.
  • Ένεση κορτιζόνης για μείωση της φλεγμονής.

  Σε περίπτωση που τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει αποτέλεσμα και τα συμπτώματα εμμένουν, τη λύση δίνει η χειρουργική επέμβαση.

  Κατά τη διάρκεια της επέμβασης γίνεται αφαίρεση του ορογόνου θύλακα μέσω μιας μικρής τομής και παράλληλα διορθώνονται βλάβες όπως η τενοντίτιδα ή η οστεοαρθρίτιδα, σε περίπτωση ύπαρξής τους.

  Η επέμβαση γίνεται αναίμακτα και έχει εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό επιπλοκών.

  Εν κατακλείδι, η θυλακίτιδα ωλεκράνου είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο που παρεμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες πολλών ανθρώπων και υπάρχουν πολλοί παράγοντες που την προκαλούν. Η έγκαιρη διάγνωσή της από έναν ειδικό είναι καίριας σημασίας για τη γρήγορη αποκατάσταση του ασθενή.

  Για οποιαδήποτε πληροφορία, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Ορθοπαιδικό Χειρουργό Δρ Β.Κ.Φωτόπουλο, ο οποίος διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση της θυλακίτιδας του αγκώνα.