Ωλένια Νευρίτιδα: Όλα Όσα Πρέπει Να Γνωρίζετε

[content_table]

Τι είναι η ωλένια νευρίτιδα;

Η ωλένια νευρίτιδα ή νευρίτιδα του ωλενίου νεύρου είναι μια πάθηση παγίδευσης και βλάβης από τριβή του ωλένιου νεύρου, συνήθως στην περιοχή του αγκώνα καθώς διέρχεται μέσα από τον ωλένιο σωλήνα ή ωλένια αύλακα.

Πρόκειται για μια εξελισσόμενη πάθηση μέσα σε διάστημα μηνών ή σπανιότερα ετών. Η πάθηση αυτή οδηγεί σε αιμμωδίες (μουδιάσματα) στην ωλένια πλευρά του αντιβραχίου (η πλευρά που “βλέπει” προς το μικρό δάκτυλο), στο μικρό δάκτυλο και στον μισό παράμεσο.

Στατιστικά, η πάθηση είναι μάλλον σπάνια και εμφανίζεται περίπου σε ποσοστό 0,13% όλων των ορθοπαιδικών παθήσεων. Η αναλογία ανδρών – γυναικών είναι σχεδόν 2:1 (διπλάσιοι οι άνδρες). Το είδος του επαγγέλματος, δηλαδή η διάκριση μεταξύ χειρωνακτικής ή μη χειρωνακτικής εργασίας δε φαίνεται να επηρεάζει τη συχνότητα εμφάνισης της πάθησης. Παρόλο που πρόκειται για μια σπάνια πάθηση, παραμένει αρκετά ενοχλητική και επιβαρυντική για τη σωστή λειτουργία του χεριού.

Ιστορικά, η ωλενια νευριτιδα είναι γνωστή εδώ και 150 περίπου χρόνια. Το 1898 επίσημα περιγράφηκε από τον Curtis η πρώτη επέμβαση αποσυμπίεσης και μεταφοράς του ωλενίου νεύρου έξω από την αύλακά του.

 

Προκειμένου να γίνει απόλυτα κατανοητή η πάθηση, αξίζει να αναφερθούμε σύντομα στην ανατομία της περιοχής.

Αρχικά πρέπει να αναφέρουμε ότι το ωλένιο νεύρο μπορεί να παγιδευτεί και σε άλλα σημεία του σώματος, όπως είναι ο αυχένας και ο καρπός. Ωστόσο, όταν αναφερόμαστε στην ωλένια νευρίτιδα, σχεδόν αποκλειστικά εννοούμε την παγίδευση του ωλενίου νεύρου στον αγκώνα. Εκεί, το ωλένιο νεύρο διέρχεται μέσα από ένα οστεοϊνώδες τούνελ, την άυλακα του ωλενίου νεύρου, στην έσω πλευρά του αγκώνα, σχεδόν κάτω από το δέρμα.

Στο σημείο εκείνο το ωλενιο νευρο έρχεται επιφανειακά, προστατεύεται όμως μέσα στην αύλακα αυτή (επόμενη εικόνα).

Για ποιους λόγους μπορεί να προκληθεί η ωλένια νευρίτιδα;

Η παγίδευση του ωλενίου νεύρου μπορεί να οφείλεται σε:

• Αυχενική δισκοπάθεια.
• Σύνδρομο θωρακικής εξόδου.
• Πίεση του νεύρου στον καρπό στο σωλήνα του Guyon.

 

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της ωλένιας νευρίτιδας;

Πολλές καταστάσεις έχουν ενοχοποιηθεί για την ανάπτυξη της πάθησης. Οι κυριότερες είναι:

• Χρόνια τριβή στην περιοχή του αγκώνα (στο γραφείο, μπροστά στον Η/Υ).
• Χρόνια χρήση του χεριού με κάμψη του αγκώνα, όπως σε χρήση Η/Υ.
• Κατάγματα περιοχής αγκώνα στην παιδική ηλικία, που έχουν οδηγήσει σε παραμορφώσεις βλαισότητας του αγκώνα. Έτσι, γίνεται συνεπώς διάταση του ωλενίου νεύρου.
• Τριβή του ωλένιου νεύρου από οστεόφυτα.
• Ανατομικές ιδιαιτερότητες της περιοχής.
• Υπερτροφία μυϊκών στοιχείων.
• Καλοήθη ογκίδια (π.χ. γάγγλιο) που μπορεί να στενεύουν την ωλένια αύλακα.

 

 

Ποια είναι η τυπική συμπτωματολογία των ασθενών με ωλένια νευρίτιδα;

Μπορεί να σας έχει τύχει να έχετε ακουμπήσει κάποια στιγμή με τον αγκώνα σας σε μια καρέκλα και να έχετε νιώσει ένα ηλεκτρικό ερέθισμα στο μικρό δάκτυλο και στο ήμισυ του παράμεσου δακτύλου. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας του ερεθισμού του ωλενίου νεύρου στο σημείο εκείνο όπου διέρχεται μέσα από την αύλακά του στον αγκώνα.

Όσον αφορά στα συνήθη συμπτώματα που παρουσιάζουν οι ασθενείς με ωλένια νευρίτιδα, σε αυτά συγκαταλέγονται τα ακόλουθα:

• Πόνο και ευαισθησία στην πίεση της έσω μοίρας του αγκώνος και του αντιβραχίου.
• Μουδιάσματα (αιμωδίες) στην έσω επιφάνεια του αντιβραχίου, στο μικρό δάκτυλο και στο ωλένιο ήμισυ του παράμεσου (ανωτέρω εικόνα).
• Ενίοτε ακούγεται και ένας ήχος τριβής ή αναπήδησης του ωλένιου νεύρου εντός του ωλένιου σωλήνος.
• Το σημείο Tinnel είναι η έκλυση πόνου κατά την άμεση πλήξη στον αγκώνα, πάνω από την αύλακα του ωλενίου. Στο ¼ των ανθρώπων είναι ψευδώς θετικό και επομένως δε θεωρείται πολύ αξιόπιστο τεστ.
• Ατροφία & δυσχέρεια στις λεπτές κινήσεις: Σε προχωρημένες και παραμελημένες περιπτώσεις, επηρεάζεται πλέον και ο κινητικός κλάδος του ωλένιου νεύρου που νευρώνει τους αυτόχθονες μύες του χεριού. Έτσι, το χέρι παρουσιάζει ατροφία, δυσχέρεια στις λεπτές κινήσεις και στην εξέταση το “test Froment” είναι θετικό (επόμενη εικόνα αριστερά).
• Στις πιο βαριές περιπτώσεις εμφανίζεται το «ωλένιο παράδοξο», δηλαδή η αδυναμία έκτασης παράμεσου και μικρού δακτύλου (επόμενη εικόνα δεξιά).

 

Πως γίνεται η διάγνωση της ωλένιας νευρίτιδας;

Απαραίτητα για τη σωστή διάγνωση είναι το καλό ιστορικό, η καλή κλινική εξέταση και η επιβεβαίωση της διάγνωσης με το ηλεκτρομυογράφημα.

Όταν εξετάζεται ένας ασθενής με συμπτώματα πίεσης του ωλένιου νεύρου, πρέπει να καθορίζεται με ακρίβεια το επίπεδο της βλάβης, κάτι που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή γιατί δεν είναι πάντα εύκολο.

 

 

Πως αντιμετωπίζεται η ωλένια νευρίτιδα;

Ανάλογα με την εκάστοτε περίπτωση και το στάδιο της πάθησης, επιλέγεται και η θεραπευτική αντιμετώπιση.

• Σε ήπιες περιπτώσεις και στα αρχικά στάδια επιλέγεται πάντα η συντηρητική αντιμετώπιση, η οποία περιλαμβάνει:

 

• Αποφυγή υπερβολικής κάμψης του αγκώνα, ιδίως κατά τον ύπνο με χρήση ειδικών ναρθήκων.
• Λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, για σύντομο χρονικό διάστημα.
• Φυσικοθεραπεία

 

• Στα πιο σοβαρά στάδια της πάθησης, ενδείκνυται η χειρουργική αντιμετώπιση. Στην περίπτωση αυτή, γίνεται διάνοιξη του ωλενίου σωλήνα στον αγκώνα καθώς και αποσυμπίεση του ωλενίου νεύρου. Παράλληλα, αναλόγως των κριτηρίων που έχουμε θεσπίσει διεγχειρητικά, μπορεί να γίνει και η πρόσθια μετάθεση του ωλενίου νεύρου. Με τον τρόπο αυτόν, το ωλένιο νεύρο παύει να πιέζεται κατά την κάμψη του αγκώνα (επόμενη εικόνα).

 

 

Εναλλακτικά, τα τελευταία χρόνια έχει κερδίσει ξανά έδαφος η επικονδυλεκτομή, η αφαίρεση δηλαδή τμήματος του έσω επικονδύλου, τεχνική που επιτρέπει στο ωλένιο νεύρο την ήπια ολίσθησή του προς τα εμπρός σε έναν πιο σύντομο δρόμο χωρίς πιέσεις, και χωρίς τον κίνδυνο της πρόσθιας μετάθεσης αυτού. Εφόσον η διάγνωση τεθεί σωστά και η επέμβαση γίνει σύμφωνα με τις κατάλληλες ενδείξεις, τότε η πάθηση θεραπεύεται οριστικά και δεν υποτροπιάζει ποτέ. Στις πιο απλές περιπτώσεις η επέμβαση αποσυμπίεσης του ωλενίου νεύρου μπορεί να γίνει και ενδοσκοπικά μέσα από μια τομή δέρματος 5-7mm. Μετά την επέμβαση χρειάζεται προσοχή του χειρουργικού τραύματος για 10-12 ημέρες και ακολούθως ο ασθενής είναι ικανός να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες.

Στα αρχικά στάδια η συντηρητική αντιμετώπιση μπορεί να βοηθήσει αρκετά, στα πιο προχωρημένα όμως στάδια η χειρουργική αποσυμπίεση του νεύρου είναι η ενδεικνυόμενη και οριστική θεραπεία.

 

Μπορείτε επίσης να διαβάσετε τα ακόλουθα ενδιαφέροντα άρθρα:

• Διάνοιξη καρπιαίου σωλήνα
• Χειρουργική επέμβαση γαγγλίου