[content_table]
Το πρήξιμο στο γόνατο δεν είναι σπάνιο και υποδηλώνει κάποιο πρόβλημα ή δυσλειτουργία της άρθρωσης. Μπορεί να συμβεί τόσο σε τραυματισμούς όσο και σε άλλες παθήσεις, τοπικές ή συστηματικές. Επειδή το πρήξιμο είναι το αποτέλεσμα και όχι η πάθηση, χρειάζεται εξέταση από έμπειρο Ορθοπαιδικό ώστε να εξακριβωθεί η ακριβής αιτία και να επιλεγεί η κατάλληλη αντιμετώπιση.
Οι αιτίες διαχωρίζονται στις τραυματικές (κακώσεις) και στις μη τραυματικές.
Το γόνατο μπορεί να πρηστεί μετά από κακώσεις που αφορούν:
Συνήθως υπάρχει σαφές ιστορικό τραυματισμού. Το γόνατο αρχίζει να πρήζεται λεπτά, ώρες, ή και 1-2 ημέρες μετά την κάκωση. Αναλόγως του τραυματισμού μπορεί να υπάρχει ήπια ενόχληση στη βάδιση, έως και πλήρης αδυναμία κίνησης και χρήσης της άρθρωσης.
Οι μη τραυματικές αιτίες διαχωρίζονται σε αυτές που αφορούν τοπικά το γόνατο και σε αυτές που οφείλονται σε συστηματικές παθήσεις (πχ ρευματοειδής αρθρίτιδα).
Στις τοπικές παθήσεις ανήκουν:
Στις συστηματικές παθήσεις που προκαλούν πρήξιμο στο γόνατο, αξίζει να αναφερθούν ως συχνότερες:
Συνήθως το πρήξιμο στο γόνατο μπορεί να μην παρουσιάζει ιδιαίτερα συμπτώματα. Μπορεί να περιορίζει την ελαστικότητα και τη λειτουργία της άρθρωσης. Μπορεί, επίσης, να συνυπάρχει πόνος και ερυθρότητα στην περιοχή της άρθρωσης. Άλλες φορές, ο ασθενής το νιώθει κάπως σαν «βαρύ». Μπορεί να συνυπάρχει σε σπάνιες περιπτώσεις χαμηλή πυρετική κίνηση (θυλακίτιδα) ή υψηλός πυρετός (σηπτική αρθρίτιδα).
Ο ασθενής συνήθως νιώθει βάρος στο γόνατό του. Η αιτία που προκαλεί το πρήξιμο, αλλά και το ποσό του υγρού που υπάρχει μέσα στην άρθρωση καθορίζουν το βαθμό δυσχέρειας της άρθρωσης. Φυσιολογικά το γόνατό μας έχει γύρω στα 7-10cc αρθρικού υγρού. Αυτό βοηθά στη λίπανση των αρθρικών επιφανειών. Στο πρησμένο γόνατο η ποσότητα του υγρού μπορεί να είναι 30-40cc, αλλά μπορεί να φτάσει και ακόμα ψηλότερα, όπως 80 και 100cc. Σε ποσότητες άνω των 60cc, ο ασθενής νιώθει έντονη δυσχέρεια στη βάδιση και πολλές φορές χρειάζεται εκκενωτική παρακέντηση, για την ανακούφιση του πόνου.
Η λήψη σωστού ιατρικού ιστορικού και η καλή κλινική εξέταση από τον έμεπιρο Ορθοπαιδικό Χειρουργό θα θέσει τις περισσότερες φορές τη διάγνωση της αιτίας. Σε αρκετές περιπτώσεις θα υπάρξει βοήθεια από εξετάσεις, όπως ακτινογραφίες, μαγνητική τομογραφία και εξετάσεις αίματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να βοηθάει η παρακέντηση της άρθρωσης, με λήψη του υγρού και αποστολή του για εργαστηριακές εξετάσεις.
Πρήξιμο στο γόνατο (κίτρινα βέλη). Α και Β: μαγνητική τομογραφία, C: υπέρηχος
Εφόσον τεθεί η διάγνωση, τότε μπορούμε να επιλέξουμε την κατάλληλη θεραπεία. Η ακριβής διάγνωση θα καθορίσει και την αντιμετώπιση, την οποία θα συζητήσετε με τον Ορθοπαιδικό σας.
Η αντιμετώπιση μπορεί να απαιτεί συντηρητικά μέτρα (όπως φάρμακα, ξεκούραση, παγοθεραπεία, φυσικοθεραπεία), ή χειρουργική επέμβαση.
Σε κάθε περίπτωση, ο ασθενής με πρήξιμο στο γόνατο πρέπει ζητά τη γνώμη του εξειδικευμένου Ορθοπαιδικού Χειρουργού. Έτσι, μπορεί να τεθεί γρήγορα η σωστή διάγνωση και να αρχίσει πρώιμα η κατάλληλη αντιμετώπιση.
Στην συγκεκριμένη κατηγορία, το πρήξιμο στο γόνατο οφείλεται σε κακώσεις που προκαλούνται στα εξής σημεία:
Οι μη τραυματικές αιτίες χωρίζονται σε τοπικές και συστηματικές παθήσεις. Οι τοπικές παθήσεις περιλαμβάνουν τα εξής:
Οι συστηματικές παθήσεις περιλαμβάνουν τα εξής:
Λόγω των παραπάνω αιτιών, επηρεάζεται η ποσότητα του υγρού που υπάρχει στην άρθρωση. Όσο αυξάνεται η ποσότητα υγρού, τόσο προκαλείται το προαναφερόμενο πρήξιμο και δυσχεραίνεται η βάδιση του ασθενούς.
Η σωστή διάγνωση περιλαμβάνει τα εξής:
Η μέθοδος αντιμετώπισης θα κριθεί από τα αποτελέσματα της διάγνωσης. Συνήθως, συνιστάται η συντηρητική θεραπεία και σε σοβαρές περιπτώσεις η χειρουργική αντιμετώπιση, κυρίως μέσω της αρθροσκόπησης ή αρθροπλαστικής γόνατος.